Forum Umocnionych w Chrystusie ;)

Eh, ja tylko taki zarys tematu dziś, bo zmęczona jestem, ale jak znajdę czas to wkleje moje zadanie domowe z religii właśnie na ten temat...ale chciałabym usłyszeć, Kim dla Was jest Bóg...usłyszę?;]

Ktoś kiedyś powiedział:
'Nie widzę Go, ale czuję. Czuję piękno, miłość, radość, moc. On jest podstawą wszystkiego.'
/A Walk to Remember/

I ja się pod tym podpisuje.

Bóg jest ojcem...tatusiem któr zawsze i wszędzie troszczy się o mnie i o moje dobro... wiele mi przebacza i chciałby bym była szczęśliwa...
Wiem, że Bóg mnie kocha i to wystarczy bym w Niego wierzyła i robiła coś dla Niego...
Uwielbiam śpiewać dla Boga...ktoś mi kiedyś powiedział, że śpiewanie dla Boga jest podwójną modlitwą, a że ja nie potrafie się zbyt dobrze modlić staram się dobrze i pięknie śpiewać właśnie dla Niego Smile

Hmm...nie będę tutaj pisała żadnych specjalnych filozoficznych tekstów.
Dla mnie Bóg jest po prostu Ojcem. Najlepszym Ojcem w Niebie.
Wiem, że zawsze jest przy mnie, że trzyma moją dłoń, tak jak ja chodziłam za rączkę z tatą, gdy byłam młodsza. I nigdy mnie nie puści. Ja też robię wszystko, aby nigdy i za żadne skarby świata nie puścić Jego Ojcowskiej dłoni;-)

Podobnie jak Eydryth uwielbiam śpiewać Panu Smile

Pozdr.

Nom Saguś, szkoda, że nie mieszkasz w Krakowie ;P Pośpiewałybyśmy Panu razem Smile

ja pośpiewam z wami ^_^ no a Bóg... jedyny Ojciec, który mnie nigdy nei opuszcza. jest uśmiechem, słońcem, kwiatami i drzewami. jest miłością Smile

Oj, szkoda, szkoda Eydryth:P
Lubię Kraków, bylam tam dopiero 2 razy, ale lubię to miasto:)

Pozdrawiam:**

Mam kilka znajomych w Gliwicach. Saguś, byłaś może przez ostatnie dwa, trzy lata na rekolekcjach franciszkańskich w Bielsku Bałej? Smile

Chrystus...Kim on dla mnie jest?... Chrystus-to takie światełko, które od niedawna zaczynam widzieć, na tle ciemności mojego życia. Niedawno zaczęłam je dostrzegać. Dziwne, że wcześniej go nie dostrzegałam. Przecież bije od niego taki duży, niogarnięty blask...
Cóż...Oczy są ślepe. Chrystusa mogę zobaczyć tylko oczami swojego serca. Szukałam Go z klapkami na oczach, a potem dziwiłam się, że nie mogę Go znaleźć. A On cały czas był przy mnie...
Chrystus-to światełko, które prowadzi mnie przez ciemną drogę mojego życia. Z Nim nigdy nie zabłądzę. Teraz już Mu ufam.
Syn Boży jest moim najlepszym przyjacielem. Jest lepszy, mądrzejszy ode mnie. On mnie prowadzi.
Chrystus jest moim światełkiem, przewodnikiem, przyjacielem, nauczycielem...Chrystus jest na każdym etapie mojego życia. Jest zawsze przy mnie, choć moje oczy nie zawsze Go dostrzegają. Jest osobą, w której jest wszystko. Moje całe życie, te zmarnowane dni, w których nie dostrzegałam obecności Jezusa. Tak naprawdę, to wtedy nie żyłam. Bo co warty człowiek jest, kiedy w jego sercu brak Boga?...
W moim życiu nie było Boga, bo nie dostrzegałam Jego Syna-Jezusa. A tylko z Jezusem mogę być u boku samego Boga. To Chrystus jest moim przewodnikiem...
Doszłam do wniosku, że Jezus jest wszystkim. Teraz już nie zabłądzę...

Przepraszam Eydryth, że odpowiam tak póżno, ale wiesz;/
Kłopoty;/

Nie przykro mi, nie byłam:(
Znów zawiodłam:(

Kocham;*

Kochana, Saguś.... Smile

Nikogo nie zawiodłaś Wink

My cierpliwie czekamy aż coś napiszesz Smile

Hmm...
a ja wielokrotnie zadawałam sobie pytanie (gdy jeszcze moja wiara była taka 'ledwo ledwo') 'Boże, a kim ja tak wogule dla Ciebie jestem?'

Przecież jestem tylko jedną osobą wśród miliona innych w zasadzie, prawda?

Ale dziś wiem, że moja dusza nie jest Mu obojętna. I On jest moim celem życia. Bo chcę się z Nim zjednoczyć, w dniu ostatecznym.
całuję.

hm..
a mnie czasem zastanawia dlaczego Bog nie robi nic by bylo w moim zyciu lepiej...
ok, sa miliony innych dusz przede mna.
ale mna tez moglby sie kiedys zainteresowac, prawda?
eh... ;(

"niech wam się stanie według waszej wiary"
jakoś tak to leciało. Nie znam się zbytnio, ale to zdanie mi utkwiło w pamięci. Wiem, że czasami trudno jest tak szczerze wierzyć, a czasami wydaje nam się, że wierzymy bardzo mocno i nic, ale zawsze można sprubowac jeszcze raz, jeszcze mocniej, bardziej...