Forum Umocnionych w Chrystusie ;)

W starożytnym Rzymie w czasach Tyberiusza żył pewien zacny człowiek, który miał dwóch synów. Jeden zaciągnął się do wojska i wysłany został do najdalszych prowincji cesarstwa. Drugi był poetą i oczarowywał Rzym wierszami.
Pewnej nocy ojciec miał sen. Zjawił mu się we śnie anioł i rzekł, że słowa jednego z jego synów staną się sławne i będą powtarzane na całej kuli ziemskiej z pokolenia na pokolenie.
Starzec zbudził się, płacząc ze szczęścia, bo życie było dla niego łaskawe i objawiono mu coś, co napełniłoby dumą serce każdego ojca.
Krótko potem zginął, niosąc ratunek jakiemuś dziecku, które dostało się pod koła wozu. A skoro przez całe życie był prawy i uczciwy, poszedł prosto do nieba i spotkał anioła, który niegdyś odwiedził go we śnie.
,,Byłeś zawsze odbrym człowiekiem - rzekł do niego anioł. - Żyłeś otoczony miłością i umarłeś godnie. Mogę zatem dzisiaj spełnić każde twoje życzenie".
,,Życie również łaskawie się ze mną obeszło - odrzekł starzec. - Gdy zjawiłeś się w moim śnie, pojąłem, że moje starania nie idą na marne. Poematy mojego syna pozostaną w ludzkiej pamięci na wieki. Dla siebie o nic nie proszę, niemniej każdy ojciec szczyciłby się sławą dziecka, które pielęgnował w dzieciństwie i wychowywał, gdy był dorastającym młodzieńcem. Pragnąłbym posłyszeć słowa mojego syna w przyszłości".
Anioł dotknął leciutko ramienia starca i obaj przenieśli się w daleką przyszłość. Ukazał się przed nimi ogromny plac, gdzie tysiące ludzi porozumiewało się przedziwnym językiem.
Radość wypełniła oczy starca łzami.
,,Wiedziałem zawse - rzekł do anioła - że strofy mojego syna są piękne i nieśmiertelne. Czy mógłbyś mi powiedzieć, który z poematów recytują ci ludzie?".
Wówczas anioł zbliżył się do niego ostrożnie i usiedli na jednej z ławek ustawionych na placu.
,,Wiersze twojego syna, poety, były bardzo sławne w Rzymie - powiedział anioł. - Wszyscy czytali je z rozkoszą. Jednak gdy dobiegły końca rządy Tyberiusza, poszły w niepamięć. Słowa powtarzane przez tych oto ludzi wyszły z ust twojego drugiego syna, który był żołnierzem".
Starzec słuchał anioła, nie dowierzając własnym uszom.
,,Syn twój służył w odległej prowincji, gdzie został mianowany setnikiem. Był to człowiek pełen dobroci i sprawiedliwości. Pewnej nocy jeden z jego sług ciężko zachorował i bliski był śmierci. Twój syn słyszał kiedyś wieści o rabinie, który uzdrawiał chorych. Ruszył zatem bez zwłoki na jego poszukiwanie. Po długich dniach wędrówki dowiedział się, że człowiek, którego szuka, jest Synem Boga. Spotkał po drode ludzi przez Niego uleczonych, poznał Jego nauki i mimo że był rzymskim setniekiem, przyjął Jego wiarę. Pewnego ranka stanął awreszcie przed obliczem owego Rabina.
Powiedział mu, że jeden z jego sług zaniemógł. Rabin był gotów pójść do jego domu. Setnik ów był jednak człowiekiem wiary i gdy powstali wszyscy wokół, a on spojrzał Rabinowi głęboko w oczy, pojął, że naprawdę stoi przed obliczem Syna Bożego.
A oto słowa twego syna - rzekł anioł do starca. - Słowa, którymi przemówił do Rabina i których nie zapomniano nigdy:
Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój".

Cudowne opowiadanie...Na koniec, przy tych słowach wypowiedzianych przez setnika, przeszedł mnie dreszcz... Smile

słysząłam już gdzieś to opowiadanie... śliczne jest. Jedno z moich ulubionych :]

ja też to skądś znam, więc albo to sprawka ks. Jacka, albo ks. Daniela, albo siostry Bernadety Smile

a mnie się wydaje, że to na jakis rekolekcjach było... w podstawówce... ale mnie częśto tak dziwnie wydaje, więc możliwe, że to sprawka ks. Jacka, bo raczej nie ks.Daniela, ani siostry Bernadety... Razz

Teraz Wam konkretnie nie powiem z jakiej to książki..
Ale mogę powiedzieć, ze przytoczone jest to z którejś książki Paula Coelha. Podejrzewam, że z 'Alchemika'. Ponieważ w tej książce (czytałam, ale bardzo dawno) jest mnóstwo takich przypowieści. Polecam.

możliwe... wiem napewno, że w alchemiku było o szczęściu i tych kroplach na łyżce :] ale możliwe, że i to tam było Smile

też mi się tak zdaje.... może to był jednak alchemik... :_)

Ciężko mi teraz powiedzieć. Przeczytałam kilka powieści Paula Coelha i nie jestem w stanie powiedzieć, w której książce było aqrat to opowiadanie. Trzeba by było poszperać w necie Smile

.

musze przeczytac cos Paulo Coehlo...

polecam "alechemik" albo "weronika postanawia umrzeć" na razie przeczytałam tylko te dwie, ale spokojnie, przeczytam jeszcze "pielgrzyma" i... i w ogóle sobie poczytam Very Happy

Pielgrzym? Czytałam.. jakoś nie wciągnął mnie, choć bardzo pouczająca książka.
Weronika postanawia umrzeć - warto przeczytać.
Alchemik - wg mnie najlepsza książka Coelha.
Piąta Góra - extra książka. Polecam.
Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam - opowiada o miłości - warto poczytać.
Demon i Panna Prym - dość ciekawa..
Jedenaście minut - max pouczająca. Troche nie dla dzieci, ale się wytnie.

Warto czytać Coelha. Kiedyś spotkałam sie z opinią, że jego książki posiadają treści niereligijne. Mówił to człowiek, który nigdy nie dotknął jego książki. Więc.. Nie wypowiadajmy się na obce tematy.

to lece jutro bo zakichanej SZKOLNEJ=/ biblioteki i wypozyczam xD

Przynajmniej wiesz, gdzie jest biblioteka..
ja nawet nie mam pojęcie gdzie w tym moim budynq szkolnym jest jakaś biblioteka.. Razz